عناوین مهم
تومور مغزی عارضه ای است که در اثر عوامل مختلف ایجاد شده و به صورت توده ای از سلول ها نمایان میگردد. در واقع زمانی که سلول ها به طور غیر طبیعی تکثیر پیدا کنند، یک ناهنجاری ایجاد شده که به آن تومور مغزی می گویند. به طور کلی تومور های مغزی به دو شکل خوش خیم یا غیر سرطانی و بدخیم یا سرطانی تقسیم می گردند و هر دوی آنها باعث به وجود آمدن فشار در جمجمه و آسیب به مغز می شوند.
مننژیوم، سرطانی است که در لايه غشايي رشد مي كند كه وظيفه محافظت از مغز و نخاع را بر عهده دارد. مننژيوم شایع ترین نوع سرطان مغز است. اين تومور معمولا سرعت رشد كمي داشته و در بيشتر موارد خوش خيم است.
مغز و دستگاه عصبي انسان توسط چندين لايه محافظت مي شوند. به هر يك از اين لايه ها، غشاء گفته مي شود. غشاها از مغز و سيستم عصبي در برابر صدمات مختلف مانند ضربه محافظت مي كنند. پوشش محافظ اطراف مغز از سه لايه تشكيل شده است. هر سه لايه در فاصله بافت نرم مغز و استخوان جمجمه قرار داشته و مغز و نخاع را احاطه مي كنند.
وقتی سلول ها جهش پیدا می کنند، کد ژنتیکی آنها تغییر کرده و این می تواند بر عملکرد سلول ها تأثیر بگذارد. در نتیجه، آنها می توانند به سلولهای سرطانی تبدیل شوند.
قرار گرفتن در معرض اشعه، به ویژه در دوران کودکی، يكي از عوامل شناخته شده محیطي برای ابتلا به مننژیوم است. افرادی که با یک اختلال ژنتیکی به نام نوروفیبروماتوز نوع ۲ زندگی می کنند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به مننژیوم قرار دارند.
برای یک فرد مبتلا به مننژیوم، پیش آگهی در درمان به عوامل زیادی از جمله اندازه تومور بستگی دارد. درمان معمولاً شامل برداشتن تومور از طریق جراحی است. همچنين روش هاي درماني ديگري مانند شیمی درمانی هم می توانند تا حد زيادي به درمان سرطان كمك كرده و از بزرگ شدن تومور پيشگيري كنند.
تومورهای مننژیوم بسته به محل قراگیری در بدن، به انواع مختلفی تقسیم بندی می شوند. عبارت اند از:
مننژیوم نوعی تومور است. اما تومور مغزی نیست زیرا در بافت مغز رشد نمیکند و فقط بافت نخاع و مغز را پوشش میدهد. اما اغلب از آن به عنوان تومور مغزی یاد میکنند. این تومور معمولاً سرطان نیست یعنی توده خوشخیم تلقی میشود. این بدان معناست که برخلاف تومورهای سرطانی، تمایل به گسترش به نقاط دیگر را در بدن ندارند. اما به دلیل موقعیت قرار گیری آن، مننژیوم میتواند مشکلات عصبی ایجاد کند. با رشد این تومورها، آنها میتوانند مغز و نخاع را فشرده کرده و منجر به علائم جدی شوند.ین تومورها معمولاً به آرامی رشد میکنند. تا زمانی که تومور بزرگ نشده باشد ممکن است هیچ علائمی نداشته باشید. بسته به محل رشد، تومور میتواند علائم مختلفی را ایجاد کند. اینها علائم احتمالی هستند:
علائم را می توان به طور خاص به محل مننژیوم مرتبط دانست. علائم با توجه به مکان تومور عبارت اند از: