به گفته دکتر محمد صمدیان استاد برتر جراحی مغز و اعصاب دانشگاه شهید بهشتی تهران در کلینیک جامع قاعده جمجمه و هیپوفیز ایران، تومورهای مغزی گلیوما بر اساس منشاء و محل تولید آنها دسته بندی شده و عبارتند از:
منشاء این دسته از تومورهای گلیوما سلول های ستاره ای یا آستروسیت ها هستند. این تومورها رایج ترین نوع تومورهای مغزی بوده و حدود نیمی از تومورهای مغزی را شامل می شوند. به طور معمول در مغز و گاه نیز در مخچه ایجاد می شوند. خطرناک ترین نوع آنها گلیوبلاستومای مولتی فرم است که بدخیم ترین نوع تومور مغزی محسوب می شود.
این دسته از تومورهای گلیوما بسیار نادر بوده و به آنها DIPGs نیز می گویند. این تومورها به دلیل محل قرار گیری معمولاً قابل جراحی نیستند. گلیومای ساقه مغز معمولاً در کودکان سنین مدرسه مشاهده شده و بیشترین دلیل مرگ کودکان به واسطه تومور مغزی است.
این تومورهای گلیوما از سلول های اپاندیم دیواره بطن های مغزی یا طناب نخاعی تشکیل می شوند. تومورهای اپاندیدوما بسیار نادر بوده و تنها 2 تا 3 درصد تومورهای مغزی را شامل می شوند. این تومورها 8 تا 10 درصد تومورهای مغزی کودکان زیر 10 سال را تشکیل می دهند. این تومورها معمولاً نزدیک مخچه ایجاد شده و منجر به هیدروسفالی می شوند. احتمال متاستاز در این تومورها به کل مغز بسیار بالاست.
تومور مغزی گلیومای ترکیبی معمولاً از 2 یا تعداد بیشتری از انواع سلول های گلیایی تشکیل شده و اغلب با نام الیگو-آستروسیتوما شناخته می شود. این تومورها اغلب در مغز ایجاد شده و در مردان بزرگسال بیشتر شایع می باشند.
تومورهای گلیومای الیگودندروگلیوما از سلول های الیگودندروسیت تشکیل شده اند. این تومورها که معمولاً در مغز تشکیل می شوند حدود 2 تا 4 درصد تومورهای مغزی اولیه را ایجاد می کنند. الیگودندروگلیوما بیشتر در جوانان و میانسالان مرد مشاهده می شود. نشانه رایج این تومورها تشنج است که بین 50 تا 80 درصد بیماران آن را دارند. این دسته به عنوان خوش خیم ترین نوع تومورهای مغزی گلیوما و یا گلیومای خوش خیم شناخته می شود.
این تومورهای گلیوما خوش خیم و گرید پایین در چلیپای بینایی و یا عصب بینایی ایجاد می شوند. گلیومای مسیر بینایی در افرادی که دارای بیماری نوروفیبروماتوز نوع 2 هستند مشاهده می شود. گلیومای بینایی می تواند منجر به مشکلات بینایی و هورمونی شود. در صورتی که گلیومای بینایی منجر به مشکلات هورمونی شود به آن گلیومای هیپوتالامیک گفته می شود.