عناوین مهم
فلج بل یا فلج بلز ( Bell ) وضعیتی است که باعث ضعف ناگهانی ماهیچه های یک طرف صورت می شود. اغلب این ضعف کوتاه مدت است و طی هفته ها بهبود می یابد. ضعف باعث می شود نیمی از صورت افتاده به نظر برسد. لبخندها یک طرفه هستند و چشم در سمت آسیب دیده به سختی بسته می شود.
فلج بل همچنین به عنوان فلج حاد محیطی صورت با علت ناشناخته شناخته می شود. ممکن است در هر سنی رخ دهد. علت دقیق آن مشخص نیست. کارشناسان فکر می کنند که این امر به دلیل تورم و تحریک عصب کنترل کننده ماهیچه های یک طرف صورت است. فلج بل می تواند ناشی از واکنشی باشد که پس از عفونت ویروسی رخ می دهد.
علائم معمولا در عرض چند هفته شروع به بهبود می کنند و در حدود شش ماه بهبود کامل می یابند. تعداد کمی از مردم همچنان برخی از علائم فلج بل را تا آخر عمر دارند. به ندرت، فلج بل بیش از یک بار رخ می دهد.
فلج بل به طور موقت عضلات صورت را ضعیف یا فلج می کند. افراد مبتلا به فلج بل در یک یا گاهی اوقات هر دو طرف صورت خود ظاهری افتاده دارند. این وضعیت معمولاً جدی نیست و اغلب در عرض چند ماه بدون درمان از بین می رود.
فلج بل وضعیتی است که باعث فلج موقت صورت می شود. معمولاً فقط ماهیچه های یک طرف صورت شما را تحت تأثیر قرار می دهد. ممکن است لبخندی کج داشته باشید یا پلکی داشته باشید که نتوانید به طور کامل آن را ببندید. به ندرت هر دو طرف صورت شما را تحت تاثیر قرار می دهد.
فلج بل زمانی اتفاق می افتد که التهاب و تورم در عصب هفتم جمجمه ای – عصبی که عضلات صورت را کنترل می کند وجود دارد. برخی از شرایط (مانند عفونت های ویروسی) می توانند باعث التهاب شوند، اما بسیاری از موارد فلج بل دلیل مشخصی ندارند (ایدیوپاتیک).
فلج بل می تواند هر فردی را در هر سنی مبتلا کند. اما به احتمال زیاد افراد بین 15 تا 60 سال را تحت تاثیر قرار می دهد. میانگین سن شروع آن 40 سال است.
این بیماری نام خود را از سر چارلز بل، جراح اسکاتلندی که برای اولین بار در قرن نوزدهم این بیماری را توصیف کرد، گرفته شده است.
آیا فلج بل یک بیماری جدی است؟
فلج بل یک بیماری جدی نیست. اکثر موارد با گذشت زمان خود به خود از بین می روند. با این حال، علائم فلج بل مشابه علائم بیماری های جدی پزشکی مانند سکته مغزی است. به همین دلیل مهم است که به محض اینکه متوجه ضعف عضلانی در صورت خود شدید به یک پزشک مراجعه کنید.
علائم مشابه سکته مغزی عبارتند از:
ضعف یا فلج یک طرفه صورت.
از دست دادن کنترل ماهیچه ای در یک طرف صورت.
سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی تهدید کننده زندگی است که هر ثانیه آن مهم است. اگر شما یا کسی که همراه شماست علائم سکته مغزی را دارد، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
علائم فلج بل
ضعف خفیف تا فلج کامل در یک طرف صورت – در عرض چند ساعت تا چند روز رخ می دهد.
افتادگی صورت و مشکل در ایجاد حالات چهره، مانند بستن چشم یا لبخند زدن.
آویزان شدن آب دهان.
درد در اطراف فک یا درد در داخل یا پشت گوش در سمت آسیب دیده.
افزایش حساسیت به صدا در سمت آسیب دیده.
سردرد.
از دست دادن چشایی.
تغییر در میزان اشک و بزاق تولید شده.
به ندرت، فلج بل می تواند بر اعصاب دو طرف صورت تأثیر بگذارد.
علل فلج نیمه صورت
اگرچه دلیل دقیق بروز فلج بل مشخص نیست، اما اغلب به داشتن یک عفونت ویروسی مربوط می شود. ویروس هایی که با فلج بل مرتبط شده اند شامل ویروس هایی هستند که باعث ایجاد موارد زیر می شوند:
تبخال و تبخال تناسلی که به عنوان هرپس سیمپلکس نیز شناخته می شود.
آبله مرغان و زونا که به عنوان هرپس زوستر نیز شناخته می شود.
مونونوکلئوز عفونی که توسط ویروس اپشتین بار ایجاد می شود.
عفونت سیتومگالوویروس
بیماری های تنفسی، ناشی از آدنوویروس ها.
سرخک آلمانی که به سرخجه نیز معروف است.
اوریون، ناشی از ویروس اوریون.
آنفولانزا که با نام آنفلوانزای B نیز شناخته می شود.
بیماری دست و پا و دهان، ناشی از ویروس کوکساکی.
کووید 19.
سایر محرک ها ممکن است شامل داشتن سیستم ایمنی ضعیف از موارد زیر باشد:
بیماری ها
کم خوابی
ضربه جسمی
شرایط خود ایمنی
تشخیص و آزمایشات فلج نیمه صورت
فلج بل چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشکان می تواند فلج بل را بر اساس علائم شما تشخیص دهند. آنها درباره زمان شروع علائم شما و تغییر آنها می پرسند. آنها همچنین یک معاینه فیزیکی انجام می دهند و از شما می خواهند که سعی کنید عضلات صورت خود را به روش های خاصی حرکت دهید. مهمترین یافته معاینه فیزیکی فلج بل، ضعف جزئی یا کامل صورت شماست.
سایر بیماری‌ها، از جمله سکته مغزی، سارکوئیدوز، بیماری لایم، عفونت‌های باکتریایی گوش میانی، مولتیپل اسکلروزیس و تومورهای نزدیک عصب صورت شما می‌توانند گاهی اوقات باعث فلج صورت مشابه فلج بل شوند. پزشک شما معمولاً می‌تواند فلج بل را بر اساس سابقه علائم و معاینه شما به‌طور دقیق تشخیص دهد. اما گاهی اوقات ممکن است به شما پیشنهاد کنند که یک یا چند مورد از این آزمایشات را انجام دهید:
آزمایش خون برای بررسی شرایطی مانند بیماری لایم یا سارکوئیدوز.
الکترومیوگرافی (EMG) برای اندازه گیری فعالیت و آسیب عصبی
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا توموگرافی کامپیوتری (CT) برای رد سکته مغزی، تومور، مولتیپل اسکلروزیس یا سایر علل آسیب عصبی.
پونکسیون کمری (تپ ستون فقرات) برای بررسی مننژیت، بیماری لایم یا سارکوئیدوز.
درمان فلج بل
اکثر موارد فلج بل بدون درمان بهبود می یابند. با این حال، پزشکان ممکن است یک یا چند مورد از این درمان‌ها را برای تسکین علائم و بهبودی سریعتر توصیه کند:
مراقبت از چشم: قطره های چشمی، از جمله اشک مصنوعی، چشم های خشک و تحریک شده را تسکین می دهد. اگر پلک شما بسته نمی شود، ممکن است لازم باشد از یک چسب چشم برای محافظت از آن چشم در برابر خشکی، محرک ها و آسیب ها استفاده کنید. مراقبت از چشم برای جلوگیری از آسیب به قرنیه شما که یک عارضه جدی فلج بل است، بسیار مهم است.
کورتیکواستروئیدهای خوراکی: کورتیکواستروئیدهای خوراکی (مانند پردنیزون) می توانند به کاهش تورم عصبی کمک کنند. ممکن است به شما کمک کند تا حرکات صورت را سریعتر انجام دهید. این درمان زمانی موثرتر است که شما آن را ظرف 48 ساعت پس از مشاهده علائم شروع کنید.
داروهای ضد ویروسی: داروهای ضد ویروسی ممکن است بهبود را تسریع کنند. اما مشخص نیست که آنها چقدر سود دارند. پزشکان معمولا آنها را فقط برای فلج شدید بل تجویز می کنند. این درمان زمانی بهترین نتیجه را دارد که آن را با کورتیکواستروئیدهای خوراکی ترکیب کنید.
تحریک الکتریکی: اگرچه برخی از پزشکان تحریک الکتریکی را برای جلوگیری از از دست دادن حرکت عضلات صورت پس از فلج بل توصیه می کنند، اما مطالعات هیچ فایده ای از این درمان نشان نداده اند.
در موارد نادری که فلج بل از بین نمی‌رود، عمل جراحی پلاستیک صورت یک گزینه درمانی است که می تواند به اصلاح عدم تقارن صورت و بسته شدن پلک کمک کند.
فلج بل چقدر شایع است؟
فلج بل نسبتاً شایع است. حدود 15 تا 30 نفر از 100000 نفر هر سال آنرا تجربه می کنند . از هر 60 نفر یک نفر در مقطعی از زندگی خود به آن مبتلا می شود. شایع ترین دلیل فلج یک طرفه صورت است.
